چگونه از دندان های شیری تروماتیزه شده حافظت کنیم؟

دندانپزشک ترمیمی با لیزر بر این عقیده است که اگر تصمیم بر حفظ دندان های شیری تروماتیزه شد باید علایم کلینیکی و رادیوگرافیک مشکلات پالپی و پریودنتالی به دقت مورد توجه قرار گیرد. همچنین رادیوگرافی ها برای کشف هر گونه صدمه به دندان های جانشین دائمی دقیقا بررسی می شوند. فواصل زمانی بین معاینات به نوع آسیب، نوع عارضه مورد انتظار و سن کودک بستگی دارد. ممکن است ویزیت کودک 1 بار در هفته، برای 3 تا 4 هفته ضروری باشد. پس از آن معاینه مجدد در فواصل زمانی 3 تا 6 ماهه در سال اول و سپس به طور سالیانه تا ریزش دندان شیری و جایگزینی دندان های دائمی جانشین انجام می شود.

نظر دندان پزشک ترمیمی با لیزر درباره مشکلات پالپی و پریودنتال متعاقب تروما به دندان های شیری

نکروز پالپ

نکروز پالپ شایع ترین عارضه است. همه دندان های تروماتیزه باید از جهت کشف علایم کلینیکی و رادیوگرافیک مرگ پالپی به دقت بررسی شوند. در ارزیابی وضعیت پالپی در دندان های شیری تست حساسیت به علت دشواری در جلب همکاری مناسب کودک ارزش اندکی دارد. اغلب تشخیص نکروز بر اساس مشاهده رنگ دندان، پاسخ به تست حساسیت و بررسی رادیوگرافیک وضعیت پری اپیکال صورت می گیرد.

تغییر رنگ تاج دندان علامتی مهم در مورد شرایط پالپ است. مشاهده شده است که دندان تروماتیزه با رنگ طبیعی به ندرت دچار التهاب پری اپیکال می شود. از طرف دیگر، تغییر رنگ دندان ضرورتا نشانگر نکروز پالپ نیست. تغییر رنگ خاکستری اندکی بعد از تروما غالبا نشان دهنده خونریزی داخل پالپی است. در معاینات بعدی نمای خاکستری ممکن است به تدریج ناپدید شود و به حالت نرمال یا تقریبا نرمال برگردد. در این موارد پالپ حیات خویش را باز می یابد. به هر حال اگر رنگ خاکستری باقی بماند، باید به نکروز شدن دندان شک کرده دندان را در فواصل زمانی 3 ماهه برای کشف هر گونه التهاب پری اپیکال احتمالی مورد معاینه رادیوگرافیک قرار داد.

اطلاعات درباره وضعیت پالپی همچنین می تواند با ارزیابی اندازه حفره پالپ حاصل شود. اگر مرگ پالپی اتفاق بیفتد کاهش فیزیولوژیک نرمال در اندازه روی نخواهد داد. با ظهور اولین علامت التهاب پری اپیکال مثلا تشکیل رادیولوسنسی پری اپیکال، خارج کردن دندان برای جلوگیری از آسیب احتمالی به دندان های دائمی جانشین، درمان انتخابی خواهد بود