درک خلق و خوی کودکان

درک خلق و خوی کودکان
پزشک اطفال درباره درک بهتر خلق و خوی کودکان این گونه شرح می دهد که با توجه به داشتن تجربیات در مورد رفتار کودکان می توان به آسانی خلق و خوی آن ها را مدیریت کرد.

چگونه می توانم خلق و خوی فرزندم را بهتر درک کنم؟
پزشک اطفال در رابطه با این موضوع می گوید که برخی از کودکان هستند  که قابل پیش بینی هستند و به عبارتی به آسانی می توان رفتار آن ها را درک کرد. هم چنین با این وجود می توان روشی آرام و جدید برای آن ها برای داشتن نتیجه ای مثبت استفاده کرد.
دیگر کودکان دشوار تر است، در واقع مدیریت احساسات آن ها سخت تر می باشد. هنگامی که شخصیت کودک را کاملا متناسب نیست و یا این که مطابقت با سایر اعضای خانواده ندارد، می توان آن را یک چالش حساب کرد. البته هیچ کودکی به طور کامل خوب نیست و یا همه چیز را با هم ندارد، اما هر کدام از این کودکان نوع معمول خودشان را دارند.

سازگاری و سبک احساسی : بسیار دیده شده است که کودک به سهولت تحت تاثیر محیط قرار می گیرد و رفتار او بر ایا اساس ممکن است شکل گیرد. در اکثر موارد، خلق و خو با توجه به ذات کودک است؛ رفتاری که با آن او متولد شده است.
به این دلیل است که در سال های اول زندگی بسیار مهم است که کودک با چه افرادی تعامل دارد و رفتار آن ها ممکن است روی او تاثیر داشه باشد.

 

درک خلق و خوی کودکان

درک خلق و خوی کودکان

 
زمانی که کودک به سن مدرسه می رسد، به عبارتی خلق و خوی خودش را به خوبی نشان می دهد. این چیزی است که به احتمال زیاد نیاز به تغییر زیادی در آینده دارد. این ویژگی ذاتی هیچ ربطی به مهارت های فرزند پروری خانواده ندارد. با این وجود، سازگاری رفتاری یک کودک در سن مدرسه بستگی به مقدار تعامل او با دیگران دارد، اینکه چگونه دیگران به او پاسخ می دهند و یا اینکه چگونه او متناسب با محیط و با مردم در اطرافش رفتار می کند.

ویژگی های خلق و خوی کودک :
توسط برخی از ویژگی های خلق و خوی کودک و آگاه بودن از آن ها، شما می توانید کودکتان را ارزیابی کنید و بدون هیچ درگیری بین خود و او با او کنار بیایید.

 

حداقل نه ویژگی اصلی است که خلق و خو را تشکیل می دهند : 

 
1. سطح فعالیت: سطح فعالیت بدنی، حرکت، بی قراری یا رفتار بی قرار یک کودک که در فعالیت های روزانه نشان می دهد (و نیز ممکن است این رفتار به خاطر خواب باشد).
2.
Rhythmicity یا نظم: وجود یا عدم وجود یک الگوی منظم
مانند اشتها، خواب و سایر عادات.
3.
رویکرد و خروج
4.
سازگاری: درجه سهولت و یا دشواری در این باره که یک کودک چگونه می تواند در شرایطی واکنش نشان دهد و خود را با آن شرایط تنظیم کند.
5.
شدت: سطح انرژی
6.
خلق و خوی: خلق و خوی، مثبت یا منفی، و یا به عبارتی pleasantness یا unfriendliness در کلام و رفتار کودک است.
7.
دامنه توجه: توانایی تمرکز روی کار، با حواس پرتی یا بدون حواس پرتی.
8.
حواس پرتی: این که کودک به آسانی توسط محرک های محیطی (معمولا بصری یا شنوایی) ذهنش آشفته و جذب آن محرک ها شود.
9.
آستانه حسی

مطالب آموزشی 

دندانپزشک اطفال