دندانپزشکی بدون درد در جلسات و کار موفقیت آمیز دندانپزشک اطفال می تواند کودک را در برابر اضطراب ناشی از دندانپزشکی محافظت کرده یا واکسینه کند .
این فرایند ( inhibition latent ) نامیده می شود و ممکن است افرادی را که در طول جلسات درمانی گذشته اتفاقات تروماتیک یا دردناک را تجربه کرده اند محافظت کند .
ایجاد اعتماد شرط لازم برای دانستن نتیجه موفقیت در درمان کودک ترسان می باشد . زیرا قرار گرفتن در معرض درمان ، واکنش های نامطلوب ناشی از ترس ایجاد می کند .
به علاوه ، این نکته مهم است که والدین کودک قبل از تجربه کردن درمان هایی که دارای درد و ناراحتی هستند ، مواردی از ملاقات های دندان پزشک اطفال و بدون هیچ اتفاق نامطلوبی داشته باشد.
پدیده ( inhibition latent ) توسط چندین مطالعه تایید شده است و مباحث معتبری برای فراهم آوردن ملاقات های دندانپزشکی منظم و مراقبت از تمام کودکان و ترجیحا با تاکید بر حفظ سلامت دهانی ، مطرح شده است . در نهایت ، دندانپزشک باید بداند که برخی از درمان ها مانند تزریق بی حسی موضعی دردناک می باشد . قبل از هر نوع اتفاق دردناک احتمالی ، دندانپزشک صرفنظر از کاربرد تکنیک هایی برای کاستن درد ، باید به کودک درباره اعمال مورد انتظار آگاهی داده و روش هایی برای تحمل و از عهده برآمدن امور پیشنهاد دهد . این امر با کاهش غافلگیری و افزایش قدرت پیش بینی و کنترل میسر شده ، منجر به احساس ترس فوری کمتری شده و احتمالا اثر مشابهی در چشم انداز طولانی دارد .
طبق نتیجه مطالعه ای که توسط Weinstein و همکاران گزارش شده است ، بعضی ارتباطات موثر و غیرموثر بین کادر دندانپزشکی و بیماران پیش دبستانی وجود دارد . معمولا استفاده از اصطلاحاتی که به سهولت درک می شوند برای راهنمایی مناسب کودکان اهمیت دارد . دستورات واضح و دقیق مانند “لطفا کمی بیشتر باز کن ” به جای “می تونی دهنتو باز کنی ؟” بسیار موثر هستند . همچنین انجام تشویق از طریق ایجاد بازخورد به طور ویژه از اهمیت برخوردار است . برای مثال با گفتن “شما با بی حرکت نگه داشتن سر خود کار بزرگی انجام می دهید ” به جای “شما به درستی عمل می کنید “.
اجبار یا تهدید ( ترساندن ) و نوازش کردن ( شادی ) روش های کنترل رفتاری غیرموثر هستند ، درحالی که سوال کردن به منظور جلب توجه و احساس علاقه توسط دندانپزشک موجب کاهش ترس می شود .
بعلاوه دندانپزشک باید بر روی درخواست خود از کودک برای انجام کار ، تمرکز کرده و بدین وسیله از رفتارهای مشکل ساز جلوگیری کند و در عوض در هنگام بروز چنین رفتارهایی سعی در توقف یا کند کردن آنها نماید.
