دندانپزشک ترمیمی با لیزر از سیستم های فیبرنوری در دندانپزشکی می گوید.
دندانپزشک ترمیمی با لیزر بیان می کند که لیزرهایی که طول موجی کوتاهتر از 2500nm دارند را می توان با استفاده از فیبرهای نوری منتقل کرد. از میان لیزرهای متداول در دندانپزشکی انواع آرگون، Nd:YAG و Ho:YAG این چنین هستند.
شکل تابش آن ها یا از نوع تناوبی است مانند Nd:YAG و Ho:YAG یا به صورت مداوم است که با قرار دادن دریچه در مسیر خروجی به شکل تناوبی درآورده می شوند. (آرگون و Nd:YAG). پس از خروج لیزر از لوله توخالی یا فیبر نوری جهتی موازی محور طولی خود می دهند و پس از برخورد فوتون با سطح خارجی فیبر . برگشت آن ها به داخل فیبر بالا و پایین می پرند. هر چه قطر فیبر بیشتر چگالی توان و جهت اشعه نسبت به هنگام خروج از منبع خود تفاوت بیشتری می یابد. این تفاوت باعث می شود که همگرایی اشعه خروجی از دست برود و اشعه حالت دپلاریزه داشته باشد. اگرچه این تغییر شکل اثری از نظر بالینی بر جای نمی گذارد، اما در بررسی مطالعات علمی باید به آن توجه نمود.
تمامی لیزر های متداول در دندانپزشکی امروز روی بافت اثر فتوگرمایی دارند. به عبارت دیگر آن ها یک زخم حرارتی بر اثر برش، تبخیر و لخته کردن بافت بر جای می گذارند. این اثرات تحت چندین عامل می باشند، ولی از مهم ترین ان ها می توان به موارد زیر اشاره نمود : چگالی توان، طول موج، خصوصیات نوری بافت هدف و مدت کارکرد اشعه. چگالی توان را با اندازه گیری توان دستگاه، قطر فیبر، اندازه نقطه کانونی و فاصله آن تا بافت به دست می آورند. طول موج اشعه تعیین کننده ترین عامل در میزان جذب انرژی نورانی توسط بافت هدف است. خصوصیات نوری و میزان رنگدانه بافت نیز در جذب اشعه در آن موثر خواهد بود. اثرپذیری بافت تحت تاثیر مدت زمان تابش اشعه نیز قرار دارد. با برخورد اشعه لیزر به بافت، مقداری از آن منعکس شده و باقی جذب یا پخش می گردد و یا از میان بافت عبور می نماید. انرژی جذب شده باعث گرم شدن بافت خواهد شد. حرارت در نزدیکی نوک فیبر در حداکثر میزان است و با عمیق تر شدن نفوذ اشعه کاهش می یابد. حجم تابش با توجه به تماس یا غیر تماسی بودن اشعه، مداوم یا متناوب بودن آن تغییر می کند و دانستن این تفاوت ها در درک اثرات بالینی کارکرد لیزر ضروری است.
مطالب مرتبط :
دندانپزشکی بدون درد یا استفاده از لیزر
