شکستگی ریشه
به گفته دندانپزشک در دندانپزشکی بدون درد ، شکستگی ریشه ، عاج سمان و پالپ را درگیر می کند. قطعه کرونالی ممکن است اکسترود شده یا در جهت پالاتالی جابجا شود. شامل جایگذاری فوری قطعه کرونالی و ثابت کردن با اسپلینت انعطاف پذیر می باشد. ثابت کردن باید بدون ایجاد جابجایی انجام شود. درضمن تماس نزدیک بین قطعات درطول دوره ترمیم اولیه باید مورد توجه قرارگیرد.
تکنیک اسپلینت
دندانپزشک در دندانپزشکی بدون درد شرح می دهد که یک اسپلینت قابل قبول باید شکل پذیر باشد. همچنین انعطاف پذیر بود ترومایی اضافی به بافت های پریودنتال وارد نکند. و با اکلوژن تداخل نداشته باشد. اسپلینت باید اجازه دهد تا تست حساسیت انجام شود. و درصورت نیاز به درمان ریشه ، دسترسی لازم به کانال ریشه وجود داشتنه باشد.
کوفتگی (concussion)
این ضایعات به صدمات وارده و بافت های پریودنتال بدون جابجایی یا لق کردن دندان محدود می شود واکنش مشخص به دق علامت ویژه می باشد .نیاز به درمان فوری وجود ندارد اما معاینات پیگیری برای تأیید عدم وقوع آِسیب پالپ از اهمیت برخوردار است.
جابجایی مختصر (subluxarton)
دندان های درگیر درجات مختلفی از لقی نشان می دهند. و ممکن است خونریزی از مارژِین لثه وجود داشته باشد. این نکته اثبات نشده است که اسپلینت کردن شانس بقای حیات پالپ یاترمیم پریودنتال را بهبود می بخشد. هرچند که در موارد لقی درهر دو جهت افقی و عمودی ممکن است دندان به منظور راحتی بیمار ، به مدت 1-2 دفعه اسپلینت شود. برای دستیابی به حداکثر کنترل پلاک در دوره ترمیم ، استفاده از محلول کلر هگزین همواره پیشنهاد می شود.
جابجایی درجهت خارج (Extrusiv luxation)
مقدار جابجایی در راستای محور طولی به سمت خارج از حفره آلوئولار رخ می دهد. به نظر می رسد دندان طویل شده و بسیار متحرک است. همچنین خونریزی از سالکسوس لثه ای وجود دارد. اصول رمان به جایگذاری فوری و ثابت کردن دندان دلالت دارد. جایگذاری دندان ترمیم لیگامان پریودنتال را تسهیل می کند. همچنین جایگذاری مطلوب برای خونرسانی مجدد پالپ و تداوم تکامل ریشه یک دندان نابالغ ضروری می باشد.
جابجایی طرفی (Lateral luxation)
جابجایی طرفی نشان دهنده جابجایی در جهت پالاتال ، باکال، مزیال یا دیستال است که باخرد شدگی یا شکستگی ساکت آلوئولار همراه می باشد. دراکثرموارد جابجایی پالاتالی اتفاق می افتد.
جابجایی به طرف داخل (Intrusive luxaion)
اینتروژن ، شدیدترین نوع جابجایی است وبه نظر می رسد درگروه سنی 6-12 ساله شایع می باشد. دردوه دندانی دائمی همراه با انسیزورهای درحال رویش تشخیص (اینتروژن) گاهی مشکل است. روش های درمانی مختلفی برای دندان های اینترود شده پیشنهاد شده است . یک انتخاب این است که دندان برای رویش مجدد رها شود. روش دیگر تصحیح موقعیت دندان توسط نیروهای ارتودنسی است.همچنین تصخیح موقعیت توسط جراحی فوری نیزپیشنهاد شده است. علیرغم تعدد نظریه هاهننوز نگرانی درمورد بهترین روش درمانی وجود ندارد.