طبق گفته های دندانپزشک ترمیمی با لیزر در دندانپزشکی بدون درد در لیزرهای آرگون از فیبرهایی نزدیک بافت استفاده می شود که به خاطر وجود یک لوله شیشه ای مشابه تیغ جراحی، نور را تقریبا در تماس با بافت خارج می سازد.
در دندانپزشکی بدون درد به گفته دندانپزشک اطفال اندازه و شکل هندپیس هایی که این فیبرها را نگه می دارند نیز بسیار متنوع است. یک هندپیس خوب باید سبک باشد و در دست به خوبی جای گیرد، قابل اتو کلاو بوده و انواع نوک ها را بتوان روی آن سوار نمود. قفل شدن فیبرهای تماسی روی هنپیس بهتر است، اما بعضی از افراد طراحی های ساده تر را می پسندند. کاربرد هندپیس باید راحت بوده و دسترسی فیزیکی و چشمی مناسبی در داخل دهان داشته باشد.
بعضی از هندپیس ها دارای اسپری آب و هوا هستند. اسپری آب باعث خنک شدن بافت هدف و کاهش خطر آسیب حرارتی به بافت های مجاور می گردد. دبری حاصل از بافت های لخته شده نیز با فشار آب برداشته می شود و از چسبیدن آن به نوک فیبر جلوگیری می گردد.
اسپری آب برای لیزر Ho:YAG کاربردی ندارد، چرا که جذب این طول موج در آب آن قدر بالاست که روی اثرات لیزر در بافت هدف اثرگذار خواهد بود. اما لیزر Nd:YAG جذب مناسبی در آب ندارد و کاربرد اسپری برای آن مشکلی به همراه نخواهد داشت. اما از آن جا که آب با سیستم نقطه داغ که روشی موثر در کاربرد این نوع لیزر است تداخل می نماید، باید در زمان استفاده از آب انرژی لیزر آن قدر افزایش یابد که اثرات بافتی مطلوب خود را بر جای گذارد. در سوی دیگر لیزر آرگون کمترین تداخل را با آب دارد، لذا کاربرد اسپری برای خنک کردن بافت و کاهش حرارت آن به شدت توصیه می شود. در نهایت آن که کاربرد اسپری آب با توجه به طول موج و شیوه جراحی موثر یا مخرب خواهد بود.
مطالب مرتبط :
چالش های پیش روی دندانپزشکی کودکان در قرن 21
