به گفته دندانپزشک اطفال در دندانپزشکی بدون درد در معاینات داخل دهانی، معاینه رادیوگرافیک هم شامل می باشد که به شرح زیر می باشد.
معاینه رادیوگرافیک :
معاینه دقیق رادیوگرافیک به منظور ارزیابی آسیب وارده به بافت های ساپورت کننده، مرحله تکاملی ریشه و در صدمات وارده به دندان های شیری، رابطه آن ها با دندان های دائمی جایگزین می باشد. قبل از اینکه معاینه رادیوگرافیک انجام شود، در معاینه کلینیکی باید وسعت ناحیه تروما مشخص شود. سپس از این ناحیه رادیوگرافی تهیه شده و روش ایده آل آن است که ناحیه صدمه دیده از زوایای مختلف بررسی شود.
دندان های دائمی :
در آسیب ناحیه قدامی که همه انسیزورها درگیر می شوند چهار اکسپوژر باید انجام شود. (یکی اکلوزال و 3 اکسپوژر با زوایای افقی 90 درجه) به طوری که اشعه مرکزی از بین دندان های انسیزور تابانده می شود. ترکیب رادیوگرافی ها باعث می شود که هر دندان تروماتیزه از زوایای مختلف مشاهده شود. به این ترتیب حتی احتمال تشخیص جابجایی های جزیی افزایش می یابد. در زخم های عمیق لب ها، یک رادیوگرافی از بافت نرم برای تشخیص قطعات دندانی یا اجسام خارجی ضروری است. فیلم بین لب ها و زوائد آلوئول قرار داده شده و زمان اکسپوژر باید تقریبا 25 درصد زمان اکسپوژر دندانی باشد.
معاینات کلینیکی دندان کودک توسط دندانپزشک ترمیمی با لیزر
دندان های شیری :
در یک کودک خردسال تهیه رادیوگرافی به دلیل ترس کودک ای عدم همکاری او اغلب مشکل می باشد. به کمک والدین و با استفاده از فیلم نگاهدارنده های خاص، معمولا تهیه رادیوگرافی از ناحیه تروماتیزه امکان پذیر است. در این موارد بهتر است فیلم اکلوزال توسط والدین نگه داشته شده و زاویه اکسپوژر زیاد شود. همچنین باید زمان اکسپوژر به ازای افزایش هر 10 kvp، 30 درصد کاهش داده شود.
