مطالعه ای که در ایرلند انجام گرفته، نشان داده است که تقریبا نیمی از اورژانس های دندانپزشکی به خاطر پوسیدگی ها رخ می دهند.
در کشورهایی که دسترسی ضعیفی به خدمات دندانپزشکی یا بهداشت عمومی دارند، وقوع کاندیدا، استئو میلیت یا سپتی سمی ناشی از عفونت دندانی گزارش شده است. حتی در جهان غرب برای بعضی از کودکان دچار CHC (مثلا کسانی که بیماری قلبی دارند، دارای نقص ایمنی در اثر بیماری یا در نتیجه درمان می باشند، بیماران دارای هموفیلی یا کودکانی که اشعه در ناحیه فکشان دریافت می کنند) عفونت دندانی و تا حدی درمان ضایعات پوسیده ممکن است تهدیدی برای زندگی باشد.
پوسیدگی هایی که زود به زود رخ می دهند معادل هستند با افزایش ریسک ایجاد پوسیدگی ها در آینده. بهداشت ناکافی دندان در اطراف دندان پوسیده باعث ایجاد مشکلات در ناحیه لثه هم می شود. همچنین در ضایعات پوسیدگی عمیق خطر درگیری پالپ دندان و وقوع آبسه افزایش می یابد. که معمولا باعث تورم، درد فراوان و ناراحتی در هنگام جویدن می شود. پوسیدگی دندان شیری باعث افزایش احتمال وقوع آسیب هایی از جمله ایجاد اپسیته، هیپوپلازی و یا نقص رشدی در دندان دائمی می شود.
درمان ضایعات پوسیده با اینکه بیمار را از علائم حاد نجات می دهد اما ممکن است در طولانی مدت پیامدهای مخرب داشته باشد. کشیدن یک دندان در سنین پایین ممکن است باعث کاهش طول قوس دندانی و جابجایی، کج شدن و چرخش های دندانی شود. اگر تعداد زیادی از دندان هایی که در فونتیک نقش دارند کشیده شوند، رشد نرمال گفتار ممکن است دچار مشکل شده یا تاخیر یابد.
ترمیم پوسیدگی ها در سنین پایین همچنین بر سلامت دهان و دندان در آینده موثر است. تقریبا یک سوم ترمیم های دندان های شیری نیاز به تعویض در سنین 7 تا 12 سالگی دارند. همچنین این نکته به اثبات رسیده است که تهیه حفرات پروگزیمالی در دو سوم موارد باعث آسیب به ساختمان دندانی مجاور می شود و آن ها را به پوسیدگی مستعد می سازد. همانگونه که اخیرا در یک مطالعه نشان داده شده بچه هایی که قبل از 6 سالگی دچار پوسیدگی دندان می شوند نسبت به بچه های پوسیدگی (بدون ضایعات تشخیص داده شده) در 6 سالگی، سه و نیم برابر بیشتر نیاز به درمان دندان های شیری (ترمیم های جدید، تعویض ترمیم، دیسک زدن، کشیدن) در سنین 7 تا 12 سالگی دارند. علاوه برآن این مساله باید مد نظر قرار گرفته شود که تماس زودهنگام با مواد ترمیمی می تواند حتی به میزان بسیار کم احتمال ابتلا به واکنش های آلرژیک را در آینده بالا ببرد.
یک پیامد بسیار واضح پوسیدگی هایی که با درد همراه هستند، تاثیر بر کیفیت زندگی فرد می باشند. مشکل خواب، مشکلات تمرکز کردن، و اختلال در بازی کردن و انجام تکالیف مدرسه ممکن است باعث ایجاد استرس شود که به صورت عصبانیت و پرخاشگری تظاهر می یابد. به علت مشکلات زیبایی و تکلم احتمال مورد تمسخر قرار گرفتن کودک هم وجود دارد که اعتماد به نفسشان از این جهت نیز کاهش می یابد و باعث می شود کودک سکوت اختیار کند و یا از خندیدن اجتناب نماید. تجربه درد هنگام درمان در کودکی، با احتمال افزایش مشکلات کنترل رفتاری و اضطراب دندانپزشکی در آینده در ارتباط است. مطالعه ای نشان داده است که در گروهی از کودکان دارای بیش از 10 ضایعه پوسیده در سن 5 سالگی بیش از یک سوم آن ها دچار اضطراب دندانپزشکی در طی 5 سال بعد شدند. این مساله نشان می دهد که تجربه دردناک هنگام ترمیم دندان ریسک فاکتور مهمی در وقوع استرس دندانپزشکی است. در مورد کودکانی که درمان دندانپزشکی با درد را تجربه کرده اند، لغو کردن جلسات درمانی در آینده شیوع بیشتری دارد. بی توجهی به سلامت دهانی هم می تواند پیامد دیگری داشته باشد که باعث افزایش هزینه های درمانی آینده می شود.
