پوسیدگی دندان بیماری عفونی و واگیردار در کودکان

پلاک دندانی شامل مجموعه‌ای از باکتری‌های تولیدکننده اسید است که به سطوح دندان می‌چسبد. ابزار اولیه ما در پیشگیری از بیماری‌های دندانی، برداشت مکانیکی پلاک از سطوح دندان می‌باشد. متداول‌ترین روش برداشتن پلاک مسواک زدن است. مسواک‌ها براساس قطر موهایشان به نرم، متوسط و سخت تقسیم‌بندی می‌شوند. 

مسواک نرم به علت وارد کردن آب کمتر به لثه و توانایی زیاد تمیز کردن بین دندان‌ها، برای کودکان مفیدتر است. بهترین توصیه برای تعویض مسواک، زمانی است که کاملا فرسوده به نظر برسد.

یکی دیگر از روش‌های مکانیکی تمیز کردن سطوح بین دندانی بعد از مسواک زدن، استفاده از نخ دندان است.

در کنار روش‌های مکانیکی می‌توان از روش‌های شیمیایی برای کنترل پلاک استفاده کرد که شامل انواع دهان‌شویه‌ها می‌باشند، هدف این مواد این است که از چسبندگی پلاک به سطوح دندان جلوگیری کند و خواص ضدباکتریایی دارند.

اقدام به حذف پلاک را می‌باید با رویش دندان شیری شروع کرد. برای این منظور والدین با پیچیدن گاز مرطوب یا پارچه تمیز به دور انگشتان، روی لثه و دندان‌ ماساژ ملایم می‌دهند. روزی یک بار این عمل انجام می‌شود.

والدین می‌توانند از مسواک مخصوص در یک تا 3 ‌سالگی استفاده کنند باید توجه داشت که در صورت استفاده از خمیردندان از نوع بدون فلوراید استفاده کرد.

در سال‌های پیش از دبستان 3 تا 6 سالگی خمیردندان فلوراید‌دار به میزان خیلی کم (به اندازه یک نخود) روی مسواک قرار می‌دهیم، در این دوره باز هم مسوولیت بر عهده والدین است.

کشیدن نخ دندان هم از همین دوره شروع می‌شود. استفاده از دهان‌شویه در مقادیر کم و محدود در کودکانی که در معرض خطر پوسیدگی شدید هستند، بلامانع می‌باشد.

از 6 تا 12 سالگی، والدین به عمل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن کودکان نظارت دارند، همچنین کودکان می‌توانند از دهان‌شویه استفاده نمایند.

یکی دیگر از روش‌های پیشگیری از پوسیدگی دندان شیری، استفاده از مواد شیاربند روی دندان شیری است که مانع از تجمع باکتری‌ها روی فرورفتگی‌های تاج می‌شوند، این کار توسط دندانپزشک قبل از ایجاد پوسیدگی صورت می‌گیرد