بارها شده صحبت از دندانپزشک و دندانپزشکی جلوی کودک می شود، کودک دچار استرس و نگرانی و مهم تر از همه ترس عجیبی می شود. در مطالب قبلی به موضوعاتی همچون ترس از دندانپزشک و شکل دهی رفتار، یا نحوه برخورد دندانپزشک با اطفال پرداختیم، حال بد نیست از علت و ریشه این ترس بگوییم.
اتیولوژی چیست؟
اضطراب دندانپزشکی و مشکلات کنترل رفتاری در کودکان پدیده ای است که منشا چند عاملی و پیچیده دارد. سه حوزه اصلی از عوامل مسبب مشخص شده است.
دلایل ترس/اضطراب از دندانپزشکی (DF/DA) و مشکلات کنترل رفتاری (BMP) چندعاملی و پیچیده می باشد. سه گروه از عوامل شناسایی شده اند: فردی، بیرونی و عوامل دندانپزشکی. تاثیر و اهمیت نسبی عوامل مختلف بین کودکان و در طول زمان متفاوت است. اگر DF/DA و یا BMP منجر به اجتناب از درمان دندانپزشکی شود، خطر ورود به یک چرخه معیوب و ماندن در آن وجود دارد که ممکن است منجر به ادنتوفوبیا شود.
از آنجایی که اجزای مختلف در یک مجموعه یا گروه از اهمیت متفاوتی برخوردار است، ممکن است درک بیمار از اضطراب و رفتار او در طی درمان دندانپزشکی متنوع باشد. ممکن است روش های جدید اضافه شده موجب افزایش مشکلات شود و یابرعکس، کودک روش کنترل بعضی از عوامل محرک اضطراب را فرا گرفته و این امر موجب کاهش مشکلات شود. بنابراین زمان متغیر مهمی می باشد. کودک بیمار امروز بزرگسال بیمار فردا خواهد بود. از طریق تحقیق درباره اضطراب دندانپزشکی و ادنتوفوبیا در بزرگسالان ما در می یابیم که آن ها اغلب منشا مشکلاتشان را تجربه ناخوشایند درمان دندانپزشکی در دوران کودکی و نوجوانی می دانند. در مواردی که ترس اولیه و مشکلات کنترل رفتاری منجر به خودداری از درمان دندانپزشکی می شود، این خطر بزرگ وجود دارد که فرد وارد چرخه نادرست شده و موجب اضطراب و ادنتوفوبیا و اختلال در سلامت دندانی شود. پیشگیری از ایجاد این وضعیت نامطلوب اصلی ترین وظیفه دندانپزشک کودکان می باشد.
