ضد دردهای اپیویید جهت کنترل دردهای شدید در دندانپزشکی بدون درد :
زمانی که صحبت از ضد دردهای اپیوئید می شود، سوالاتی شاید ذهنتان را درگیر کنید. از جمله :
از بین داروهای اپیوئیدی کدامیک برای کنترل دردهای شدید از بقیه قوی تر محسوب می شود؟
معمولا مورفین و هیدرومورفین پیشنهاد می شود.
سوال دیگری که پیش می آید اینکه چگونه داروی Methadone بعضی از دردهایی که به مورفین پاسخ نمی دهند( برخی دردهای نوروپاتیک و سرطانی ) را تسکین می دهد؟
در جواب باید اشاره کرد که چون متادون به غیر از گیرنده های اپیوئیدی، روی گیرنده های دیگر و بازجذب آمین های مغزی هم موثر است.
چرا این دارو برای درمان سوء مصرف داروهای اپیوئیدی مورد استفاده قرار می گیرد؟ و غیره … در این باره سوال های متعددی پیش خواهد آمد. با این حال بهتر است ابتدا به تعریف ضد دردهای اپیوئیدی بپردازیم.
ضد دردهای اپیوئیدی در دندانپزشکی بدون درد :
ضد دردهای اپیویید که به عنوان مخدرها شناخته می شوند، با گیرنده های اپیوییدی در CNS واکنش نشان می دهند. این واکنش ها سبب اثرات فارماکولوژیک مخدرها که عبارتند از ضد دردی، آرام بخشی و ضد سرفه ای می شود. مخدرها به طور مشخصی بر روی درد حاد و شدید نسبت به ضددردهای غیر مخدر موثرتر هستند و سقفی برای اثر ضد دردی نشان نمی دهند.
با این وجود بروز اثرات جانبی وخیم مانند آرام بخشی، دپرسیون تنفسی، وابستگی در صورت استفاده طولانی مدت و احتمال اعتیاد دراینها بالاتر است. یبوست نیز می تواند، حتی در استفاده کوتاه مدت رخ دهد. ضد دردهای مخدر زیادی وجود دارند که عبارتنداز مورفین، مپریدین(Demerol)، فنتانیل، کدیین، هیدروکدون(مثل Lortab,Vicodin,Narco)اکسی کدون (مثل Percodan)و هیدرومورفون(Dilaudid). اکثر این داروها فقط به صورت تزریقی موجودند. هیروکدون، اکسی کدون، کدیین به شکل خوراکی موجود هستند؛ در این قسمت تنها کدیین مورد بحث قرار خواهد گرفت.
مطالب مرتبط :
