کنترل درک درد کودک در دندانپزشکی بدون درد ؛ توسط یک دندانپزشک اطفال

درد یک پدیده پیچیده چند بعدی است که به وسیله پروسه های فیزیکو شیمیایی در سیستم اعصاب مرکزی و محیطی ایجاد می شود. درک درد در دندانپزشکی بدون درد می تواند به طور مشخصی تحت هر کدام از مکانیسم های میزبان، از جمله داروها، تحریک محیطی، پروسه های شناختی و احساسی و وضعیت های فرهنگی و اجتماعی تغییر یابد.

در زمینه نظری، درد ممکن است به عنوان زنجیره ای در نظر گرفته وشد که مرزهای آن برای هر فرد به صورت متفاوت محددو می شود. در انتهای پایین تر این زنجیره آستانه درک درد وجود دارد. آستانه درک درد حداقل مقداری از تحریک وارد به بافت است که باعث احساس ناراحتی در فرد شود. آستانه تحمل درد، تحریکی به شدت دردآور در بالای زنجیره درد است که فرد نتواند آن را به طور مقبول تحمل کند و در جستجوی راهی برای کاهش دادن درد باشد. تعیین آستانه درک درد معمولا همراه با شرایط آزمایشگاهی است؛ اما، تحریک شدیدتر، نزدیک یا بیش از آستانه تحمل درد، بیشتر در شرایط کلینیکی مشخص می شود.

اکثریت قاطع داروهای مورد استفاده در دندانپزشکی بدون درد جهت کنترل درد و اضطراب تجویز می شوند. به طور کلی حذف حس درد در کارهای دندانپزشکی نیازمند بلوک کردن درک درد به صورت محیطی با استفاده از بی حس کننده های موضعی، یا به صورت مرکزی یا بی هوشی عمومی است. اضطراب به طور نسبی یا کامل به وسیله تکنیک آرامبخشی دارویی یا غیر دارویی یا هر دو کنترل می شود. کنترل درد و اضطراب در شرایط کلینیکی واقعی به مقدار مشخصی با هم همپوشانی دارند.

بهترین تکنیک برای کنترل درد و اضطراب وجود ندارد. یک عمل کننده ممکن است تکنیک مطلوبی داشته باشد، اما یک تکنیک برای همه بیماران دندانپزشکی در همه موقعیت ها مفید نیست. یک دندانپزشک محتاط و خردمند، دانشی کاربردی از چندین تکنیک و گزینه دارد و براساس ویژگی فردی، مناسب ترین روش را برای هر بیمار خاص انتخاب می کند. در برخی موارد این امر ممکن است نیازمند ارجاع باشد.

مطالب مرتبط :

نتایج کوتاه مدت و طولانی مدت کنترل رفتار کودکان

روش های کنترل رفتار کودکان در دندانپزشکی

كاهش درد دندان درآوردن کودکان