شیمی درمانی و رادیوتراپی چه تاثیراتی روی دندان ها می گذارد؟
درمان سرطان می تواند عوارض زیادی در حفره دهان ایجاد کند، که کیفیت زندگی کودک را در معرض خطر قرار داده و هزینه های درمان را افزایش می دهد. در میان همه مشکلات، موکوزیت شایع ترین علت درد دهانی در درمان سرطان و شایع ترین مشکل در HSCT است. موادی که در رژیم غذایی قبل از درمان سرطان استفاده می شوند می توانند به طور زیادی بر بافت های مخاط معدی ـ روده ای اثر بگذارند، بدین طریق که از جایگزینی سلول های سوپرفیشیال به وسیله لایه بازال جلوگیری می کند و در نتیجه منجر به التهاب ژنرالیزه می شود.
وقوع و شدت موکوزیست در افراد مختلف تفاوت بسیار زیادی دارد، تغییرات بافتی بین 4 و 7 روز بعد از آغاز درمان قابل توجه هستند و به طور کلی 10 تا 14 روز طول می کشند. درمان آن در جهت علامت درمانی و پیشگیری از عفونت و تراما است. موکوزیت و دیگر مشکلات حاد و طولانی مدت شیمی درمانی و رادیوتراپی بطور وسیعی در جاهای دیگر مروز شده اند.
موضوع طولانی مدتی که توجه دندانپزشکان کودکان را به خود جلب کرده است، تکامل ناهنجاری های دندانی یا کرانیوفاسیال است. هرچه کودک در آغاز درمان کوچکتر باشد، بخصوص قبل از 6 سالگی، خطر بیشتری برای اختلالات دندانی و کرانیوفاسیالی نظیر آژنزی دندان، توقف کامل یا نسبی تکامل ریشه با ریشه های نازک و باریک شده، بسته شدن زودهنگام اپکس، تاج های مخروطی و گبولار، اپسیتی و نقائص مینا و عاج، میکرودنشیا، پالپ چمبرهای بزرگ، تارودنتیسم و اکلوژن غیر طبیعی، وجود دارد. رویش تاخیری دندان های دائمی می تواند مشاهده شود، اگر چه برخی کودکان مبتلا به بدخیمی های هماتولوژیک که تنها شیمی درمانی را دریافت می کنند، ناهنجاری هایی در بلوغ دندانی یا رویش دندان های دائمی شان ندارند. رشد عمودی کندیل ها و ارتفاع مولر و آلوئولار به طور نامطلوب از شرایط قبل از HSCT متاثر می شود.
بیمارانی که موکوزیت مزمن یا شدید را تجربه کرده اند، برای ایجاد تبدیل مخاط دهان به بدخیمی در خطر هستند، و باید به دقت پیگیری شوند. همچنین نظارت دقیق خشکی مزمن دهان و بیماری میزبان بر علیه پیوند موضوعات بسیار مهمی هستند.
