روش های مختلف برای کنترل رفتار کودک در محیط دندانپزشکی :

روش های مختلفی وجود دارد که می تواند برای کنترل رفتار یک کودک در محیط دندانپزشکی به کار رود. ایجاد ارتباط به همراه باور مراقبتی، کلید برقراری رابطه سالم با هر بیمار است.

انجمن دندانپزشکی کودکان آمریکا، به گفته دندانپزشک کودکان برای کنترل کلینیکی کودکان و بیماران خاص، دستورالعملی را منتشر ساخته است. این نشریه شامل تعاریف، دلایل و توصیف تکنیک هایی است که به طور شایع برای کنترل رفتار این بیماران استفاده می شود. این فهرست روش ها، جامع نیست اما نشان دهنده بخش عمده ای از دانش حاصل از علم و تجربه ای است که در کنترل بیمار به کار می رود. بسیار محتمل است که روش های جدیدتر تغییراتی در روش موجود ایجاد کنند، با این هدف که تجربه ای خوشایند همراه با یادگیری مثبت را به دنبال داشته باشد.

یافته های رفتاری و فیزیولوژیک، همانطور که دندانپزشک اطفال اشاره می کند، نشان می دهد که سه مورد از اضطراب زا ترین و یا ترس آورترین کارها در دندانپزشکی عبارت است از :

تزریق بی حسی موضعی، بکار بردن رابردم و آغاز آماده سازی دندان با هندپیس با سرعت بالا است. دندانپزشک و کارکنان او باید از این یافته ها آگاهی داشته باشند تا رفتارهای از هم گسیخته را هنگام انجام این اعمال پیش بینی و آن ها را کنترل کنند. مثلا دستیار دندانپزشک هنگام تزریق باید بازویش را به آرامی و به طور غیر فعال روی بازو و بدن بیمار قرار دهد. در واقع در صورت حمله دستان بیمار به دندانپزشک، دست های او را محدود می کند.

ترس طبیعی از نورهای شدید، صداهای بلند، حرکات ناگهانی و محیط های غریب به راحتی در کودکان شکل گرفته و سبب ایجاد اکثر رفتارهای ناشی از اضطراب در سه سال اول زندگی کودک می باشند. این محرک ها را می توان در هر کار دندانپزشکی یافت. 

نیتروس اکساید یا اکسیژن در کودکانی که اضطراب خفیف تا متوسط دارند و می توانند به راهنمایی ها عمل کنند و منع پزشکی برای تجویز نیتروس اکساید یا اکسیژن ندارند، می تواند موثر باشد. در غلظت های آرامبخشی 35 الی 40درصد، بیمار می تواند اثرات آرام کننده و مقداری بی دردی را کسب کند. گرچه بی حسی موضعی لازم است.

کاربرد نیتروس اکساید بدون خطر نیست. نتایج حاصل از مطالعات آزمایشگاهی و تماس کلینیکی مداوم و طولانی یا استفاده نابجای تفریحی اثرات قابل توجهی را نشان داده است.

به همین دلیل دیدگاه و رفتار دندانپزشک با بیمارانش بیشترین اثر را در ایجاد رفتار مثبت در مورد دندانپزشکی در این بیماران دارد.