کراس بایت چیست؟ در چه مواردی نیاز به درمان می باشد؟
دندان های فک بالا در حالت عادی کمی جلوتر از فک پایین هستند و لبه آنها حدود 0.5 تا 1 میلی متر روی لبه دندان های جلوی فک پایین را می پوشاند. در صورتی که این وضعیت در یک یا تمام دندان ها به طور معکوس باشد، این وضعیت را بایت معکوس یا کراس بایت می گویند. به عبارتی هنگام بستن دهان، یک یا چند دندان بالا در سطح داخلی دندان های پایینی قرار می گیرند. معمولا کراس بایت در جلو و یا کناره های دهان رخ می دهد و دیده می شود. به همین دلیل دندانپزشک اطفال بسیار توصیه می کند که در صورت داشتن چنین وضعیتی از دندان ها باید خیلی سریع اقدام کرد.
دلایل اصلاح هر چه سریعتر دندان ها در وضعیت کراس بایت :
- استهلاک زود هنگام دندان ها
- بیماری های لثه از جمله تحلیل استخوان های فک می شود
- موجب رشد نامتقارن فک ها می شود
- اختلال در جویدن کودک یا بزرگسال
- در عدم زیبایی لبخند شخص موثر است
- با اختلال عملکرد مفصل فک (TMJ) مرتبط است
درمان کراس بایت های خلفی به چه صورت انجام می گیرد؟
اغلب در مقالات و گفته های دندانپزشک اطفال این طور بیان شده است که کراس بایت های اجباری باید هر چه سریع تر درمان شوند. هرچند حتی اگر بایت ها قبل از 3 سالگی تشخیص داده شوند، بهتر است درمان آن ها تا زمان رسیدن کودک به 5 سالگی به تاخیر بیفتند. کودک باید قبل از درمان کراس بایت، عادات مکیدن را متوقف کند. همچنین تشویق کردن کودک و والدین برای درمان از اهمیت برخوردار است. درمان ارتودنسی نباید به کودک تحمیل شود. بسیار مهم است که کودک و والدین از منافع درمان مطلع شوند. شانس کسب همکاری خوب باید به دقت ارزیابی شود.
اولین و ساده ترین درمان کراس بایت خلفی اجباری، تراش یا سایش دندان می باشد. این روش در مواردی که میزان در هم جفت شدن کاسپ ها زیاد نباشد، راه حل خوبی است. تراش مشکل اصلی یعنی باریک بودن ماگزیلا را حل نکرده، اما تماس پیش رس دندان را که منجر به قرارگیری مندبیل در موقعیت اجباری می شود، حذف می کند. تکنیک تراش در ماگزیلا کاسپ ها را به سمت باکال و در مندبیل کاسپ ها را به سمت لینگوال جابجا می کند. معمولا تداخل اکلوزالی بیشتر در کانین های شیری دیده می شود. تراش دندان همراه با کنترل مداوم وضعیت تماس خلفی انجام می شود.
