چه روش های دندانپزشکی برای مواجهه با مشکلات ارتودنسی در نظر گرفته می شود؟
روش های مورد استفاده در دندانپزشکی کودکان که دندانپزشک اطفال برای حل مشکلات ارتودنسی پیشنهاد می دهد، به شرح ذیل می باشند :
پیشگیری از ایجاد مال اکلوژن ها
- مداخله برای ممانعت از مال اکلوژن هایی که پیشرفت آن ها شروع شده است
- تصحیح مال اکلوژن هایی که در آن ها خطر آسیب دندانی، رویش نابجا و دیس فانکشن بالاست
- در مواقع لزوم مال اکلوژن های گسترده برای درمان به متخصص ارتودنسی ارجاع داده می شود
پیشگیری از مال اکلوژن ها :
از آنجایی که بخش اصلی فاکتورهای اتیولوژیک منشا ژنتیکی دارند، دندانپزشک اطفال بر این نظر است که نمی توان از وقوع چنین مال اکلوژن هایی به طور گسترده پیشگیری کرد و ما مجبوریم بر روی فاکتورهای مسبب محیطی تمرکز کرده و آن ها را توسط اقدامات پیشگیرانه حذف کنیم.
عادت مکیدن :
اعتقاد بر این است که مکیدن باعث ایجاد چندین مال اکلوژن می شود. توقف عادت مکیدن انگشت و پستانک، همانطور که دندانپزشک اطفال بسیار اشاره می کند، برای ایجاد کراس بایت فانکشنال سودمند است. کراس بایت ها اغلب باقی مانده و نیازمند درمان فعال هستند. درمان معمولا موجب ترک عادت می شود. قبل از درمان فعال باید در کودک انگیزه لازم ایجاد شود و رضایت او برای توقف عادت جلب شده و روند درمان توسط کودک درک شده و پذیرفته شود بهترین سوالی که می توان از کودک پرسید این است که آیا شما می خواهید عادت مکیدن را ترک کنید؟ پاسخ منفی معمولا به معنای به تعویق انداختن درمان می باشد.
وضعیت دیگری که بیمار به توقف عادت تشویق می شود وقتی است که عادت موجب افزایش اورجت و در نتیجه افزایش خطر جراحات تروماتیک دندانی می شود. در صورت ترک عادت، این بایت قدامی معمولا به طور خودبخود اصلاح می شود. مکیدن انشگت نسبت به استفاده از پستانک مدت بیشتری ادامه یافته و یک عادت deep seated یا با ماندگاری بیشتری می باشد. در حدود 10درصد از کودکان عادت مربوطه را تا دوره دندانی مختلط ادامه می دهند. کمک به این کودکان برای ترک عادت از طریق ایجاد انگیزه روانی امکان پذیر است.
