پیوند سلول های بنیادی خونساز

آیا اختلالات هماتولوژیک هم همانند سرطان خون می توانند روی دندان ها تاثیرگذار باشند؟

از HSCT برای جایگزینی مغز استخوان بیمارانی با اختلالات هماتولوژیک ، نقص ایمنی مادرزادی، لپییدوزها، اختلالات متابولیسم نوزادی، همچنین به منظور حمایت مغز استخوان برای تجویز دوزهای بالاتر شیمی درمانی و یا رادیوتراپی در بیمارانی با تومورهای solid استفاده شده است. سلول های بنیادی در HSCT می توانند از آسپیراسیون متعدد مغز استخوان کرست ایلیاک و دیگر استخوان ها، از خون محیطی و از جفت یا بند ناف جنینی به دست آیند. سلول ها می توانند از مغز استخوان خود بیمار، از یک فرد خویشاوند با گیرنده یا غیر خویشاوند یا گیرنده، از یکی از دوقلوهای همسان، و از گونه های متفاوت جمع اوری شوند. شناسایی آنتی ژن لکوسیت انسانی بافتی، برای تعیین آنتی ژن های روی بازوی کوتاه کروموزوم 6 دهنده های بالقوه انجام می شود، تا در حد امکان افراد مشابه تری به گیرنده انتخاب شوند. چند روز قبل از پیوند، بیمار به منظور دریافت شیمی درمانی با دوز بالا به تنهایی یا در ترکیب با رادیاسیون کل بدن بستری می شود. شواهدی از دریافت پیوند معمولا بین روز های 20 و 30 (برخی اوقات زودتر) مشخص می شود. این شواهد شامل افزایش سلول های سفید محیطی و شمارش پلاکتی است و با حضور سلول های دهنده در آسپیراسیون مغز استخوان اثبات می شود.

مراقبت های دهانی و دندانی لازم برای این افراد :

اکثر اصول مراقبت های دهانی و دندانی برای کودکان HSCT مشابه آن هایی است که در بخش سرطان کودکان صحبت شد. دو تفاوت عمده در آن این است که در HSCT دوره هایی از شیمی درمانی با دور هایی از استراحت مابین آن ها که شمارش خونی به حد طبیعی برمی گردد، همانند آنچه در درمان بیماران غیر پیوندی رخ می دهد، وجود ندارد. به دنبال پیوند، دوره های سرکوب ایمنی طولانی وجود خواهد داشتو در صورتی که بیماری مزمن میزبان علیه پیوند یا دیگر مشکلات وجود نداشته باشند، اکثر فانکشن های ایمنی احتمالا به طور کامل تا 1 سال بعد بر می گردند. بنابراین قبل از این که کودک بستری شد، تمام کارهای دندانپزشکی باید کامل شوند تا بیماری ای که منجر به مشکلات حین و بعد از پیوند شود، از بین برود.

در طولانی مدت، تکرار معاینات دهانی، بسته به شدت مشکلات دهانی، انجام بهداشت دهان و وضعیت کلی سلامت بیمار، متفاوت است. معاینات منظم دندانپزشکی با رادیوگرافی می تواند به طور معمول انجام شود، اما از کارهای دندانپزشکی انتخابی شامل پروفیلاکسی، در بیماران با نقص شدید عملکرد ایمنی باید اجتناب شود. در صورت نیاز به درمان های دندانی اورژانس در طول این زمان، مشورت با پزشک قبل از هرگونه درمان لازم است.